15 Şubat 2008 Cuma

sabahı beklerken...


günün ağarmasına yıllar var sanki....
üzerimde battaniye, kucağımda bilgisayar karanlık bi salonun ortasında oturmuş sabah olmasını bekliyorum.
onca yorgunluğa rağmen gözümde zerre kadar uyku yok.
içimde biyerler acıyor sanki,
kafamı yastığa koyduğumda az önce, kalbime kaynar sular döküldü sanki...
annemi özlediğim zamanlarda, birde evo'yu üzdüğüm zamanlarda dökülür bu kaynar sular kalbime benim... ikiside mevcut şu an, sabaha en yakın bu vakitlerde...
evo'yu üzdüm. hemde çok üzdüm. sevgililer gününde, en sıkıntılı son iki gününde yanında olamadım, olmadım. neden ? işimle ilgilenmek zorundaydım çünkü!!!
annemi çok özledim, yine işlerim yüzünden evden bi süre ayrılmak zorundaydım çünkü. bu gün telefonda ağladı, ne zaman geliyorsun diye:(( off be annem yaa:(( bi bilsen ben neler çekiyorum burda:((
bildiğim tek bişey var;
lanet olsun, bana da işlerime de lanet olsun!!!
yok abi, ya bu iş beni, ya da ben bu işi bitiricem böyle olmayacak. aklım gidip geliyo, yeter artık neye karar vereceğimi şaşırdım, bi yandan ailem bi yandan evo, bi yandan işim, teyzem:(((

sizde de olurmu bilmem. bi deyim vardır, "burnunun direği sızlaması" diye. ağlayacak gibi olur insanda ağlayamaz. benim uzun süredir burnum dahil heryerim sızlıyor, şöyle bi temiz ağlayabilsem çok makbule geçicek...
saat 05:37 oldu. 7 itibarı ile giyinip yollara düşücem...

2 yorum:

un4tunately dedi ki...

benim de burnumun direği sızlıyor, hem de çok.. seni okurken daha da bir arttı sızım, zaman bir an önce geçsin güneşli güzel günler gelsin.. :(

ashkar dedi ki...

bende bende aynıyım. hep bi ayrılık, hep bi bekleyiş. ufff yaaa. ne zaman sorhoş olsam acaba...

Aşk Herşeyi Affeder mi?